Planet Waves experimenteert, wij betalen.
De Planet Waves gitaarbevochtiger is in wezen een simpel ding: hard plastic body, met binnenin – ontoegankelijk – verstopt een stukje bloemistenschuim. Je vult ‘m met een injectiespuit door een gaatje bovenin. Dan prop je hem tussen de snaren en kan ‘ie er een hoop droge dagen tegen. En lekt niet.
Zogenaamd.
Ik – hoop gitaren – heb er vrij veel. Wat mij al opviel was dat dit stomsimpele ding in steeds maar weer gewijzigde vorm in de winkel lag. Eerst was ‘ie diep, toen minder diep, eerst zaten er alleen een paar spleten aan de smalle kant, daarna zat er ook een gaatjespatroon in de zijkant, enzovoorts. Alsof Planet Waves eigenlijk niet wist hoe je een bevochtiger maakt.
En nu is er al weer een gewijzigde versie, die helemaal bevestigt wat ik al dacht. De innovatie behelst het volgende: je kan de body nu openmaken, en het binnenste wordt gevormd door jawel, een stukje spons. Maak nat, knijp het teveel uit, stop terug, hang in de gitaar. What you see is what you get.
Ziet u dat dit precies het beginsel is van de aloude “Dampit”, de oerbevochtiger van onze tijden? Dampit is een geperforeerd rubber slangetje, waarin sponsje. Natmaken, uitknijpen, in gitaar hangen. What you see is what you get.
Dampit
Met dat verschil: als je ooit een Dampit kocht, kan je ‘m nu nog steeds gebruiken. Als je ooit een Planet Waves kocht kan je ‘m nu beter weggooien.
Zoals iedereen namelijk weet, gaat bloemistenschuim extreem kort mee. Het spul verschrompelt, en neemt uiteindelijk niet eens meer water op. Als ik nu een Planet Waves bevochtiger vul, dan valt er eerst een hoop water uit, en vervolgens sla ik er met een beetje schudden vieze donkere prut uit: de vergane resten van het – geheime – binnenwerk.
“Bloemistenschuim” schreef ik reeds, maar dat wisten de oorspronkelijke kopers natuurlijk niet, want het ding was verzegeld. Dus niet: what you see is what you get. Die kopers vertrouwden er simpelweg op dat Planet Waves wist wat ze deed.
Hoe weet IK dan eigenlijk dat er bloemistenschuim in zit? Simpel:
Het geheim van Planet Waves: bloemistenschuim
Planet Waves verkoopt ons voor veel geld een product dat niet aan de normale verwachtingen van duurzaamheid voldoet. Planet Waves weet niet waarmee het bezig is – het verkoopt een product zonder genoeg research gedaan te hebben. Planet Waves wil graag dat wij na het aanschaffen van ondeugdelijke producten, nieuwe, verbeterde, deugdelijke (?) Planet Waves producten kopen.
Planet Waves ging opnieuw in de fout, want ook een nieuw type bevochtiger dat het op de markt brengt, de Humidipak, was ondeugdelijk, en moest teruggeroepen worden nadat er een alkalische oplossing van allerlei gels en zouten uit de houder lekte (ongetwijfeld in allerlei kostbare instrumenten). Niks aan de hand natuurlijk zegt Jim D’Addario, eigenaar, de nieuwe versie is “absoluut veilig”.
Deze Humidipak volgt helemaal de Planet Waves-trend: gebruik je het product dan zit je voor eeuwig vast aan vervolgaankopen: de werkzame gel/zout-prut raakt uitgewerkt en Planet Waves verkoopt je gaarne nieuwe vullingen.
Geef mij maar een bevochtiger waar water ingaat.
Er zijn trouwens meerdere berichten in omloop dat in de spons-incarnatie van het eerstgenoemde product schimmelvorming (‘mold’) kan optreden.
Laat maar even, die Planet Waves bevochtigers.
Of mep ze kapot en stop er een stukje spons in. Zet de zaak met een plakbandje weer in elkaar.
Zolang nieuwe technologieën zich nog niet bewezen hebben, zijn de veiligste bevochtigers de Dampit-achtigen, in hun vele vormen. What you see is what you get.