Koopt Brood!
Toen ik op mijn zestiende de verzamel-LP Motorvating van Chuck Berry hoorde was ik meteen verkocht. Muzikale medescholieren verwonderden zich erover dat ik liever Chuck-loopjes uit de vijftiger jaren zat na te spelen dan modieuze jazzrock-licks of Saturday Night Fever-shit.
Achteraf gezien had ik een minder slechte smaak dan iedereen dacht. Rock & Roll Poet wordt ‘ie genoemd door Emmylou Harris vanwege z’n aanstekelijke teksten. If you tried to give rock and roll another name, you might call it ‘Chuck Berry’, zei John Lennon.
Dus als ik in Het PAROOL zie dat galerie ArtHOUSE te Amsterdam een schilderij in de uitverkoop heeft van de bekende kunstenaar Herman Brood, getiteld “Chuck Berry” (acryl op doek, 100 x 120) dan ben ik, die bij eigen weten nog nooit een schilderij kocht, meteen geïnteresseerd.
Bij de advertentie staat een fotootje van de painting afgedrukt, dat ik eens goed bestudeer. De vlakvulling is simpel. Ik zie een man met gitaar, dat moet Chuck zijn. Ter linkerzijde (voor ons rechts) zie ik twee koppen in de vrije ruimte boven de gitaarhals. That’s it.
Waauw, denk ik, kopen die handel. Mijn huis al vol, maar aan de muur is vast nog wel ergens plek!
Ik kijk nog eens. De man met gitaar vertoont weinig gelijkenis met Chuck Berry. Hij heeft een vetkuif, iets waar Chuck niet om bekend staat. Hij heeft een blanke gelaatskleur, iets dat mij bij Chuck nooit is opgevallen. Hij heeft een blauwe gitaar in de hand die het meeste wegheeft van een Fender Stratocaster. Waar Chuck nooit mee gezien is. Chuck haalt z’n snerpende sound uit semi-acoustische Gibsons, van heel andere vorm (en kleur).
Dan de twee koppen naast Chuck. Muzikale geestverwanten, denk je, of oudere musici die de jonge Chuck beïnvloed hebben, zeg een Louis Jordan of een T-Bone Walker, door Brood, kenner der muziekgeschiedenis, voor eens en altijd samengebracht.
De meest linkse doet mij aan geen van beide denken, maar aan Ringo Starr, de drummer van de Beatles. Of is het Pete Townsend van the Who? De rechtse kop doet mij niet zozeer aan een musicus, als wel aan het bekende personage “Frankenstein” denken. Dit vanwege de rechthoekige hoofdvorm, en de grove jaap die over zijn voorhoofd loopt. Ook Chuck en Ringo cq Pete hebben zo’n jaap.
Het is overigens onbegrijpelijk dat Brood, ondanks het feit dat hij toch al enige tijd dood is, nog steeds niet in het Haags Gemeentemuseum hangt, of zelfs maar in het Stedelijk. Dat hij bij de schimmige galerie “Arthouse” met 60 procent korting in de uitverkoop staat kan dan ook geen echte reden hebben.
